“Het geeft rust om nu al te weten dat alles goed is geregeld.”

Je hebt op relatief jonge leeftijd een testament opgesteld. Wat was daarvoor de aanleiding?

Tijdens mijn studietijd begon ik met het maken van verre reizen. Ik heb veel van de wereld gezien, maar ook de armoede die daar heerst. Vooral de situatie van kinderen raakte mij diep. Ik vond dat zij net zoveel kansen verdienen als wij hier, en besloot een aantal jaar geleden kindsponsor te worden. Dat begon met één kind en inmiddels steun ik er twee.

Vorig jaar had ik gesprekken met een collega en later met een bekende over het regelen van zaken voor later. Wat als je zelf niet meer kunt beslissen? Of als je er op een dag niet meer bent? Die gesprekken zetten mij aan het denken. Er was nog geen directe urgentie, maar toen mijn vader begin dit jaar overleed, kwam het besef dat ik deze zaken nu zelf nog goed kan regelen.

Hoe heb je het traject naar de notaris ervaren?

Voordat ik een afspraak maakte, heb ik online veel informatie opgezocht en mijn wensen op papier gezet. Het gesprek met de notaris was prettig en duidelijk. Daarna was het een kwestie van alles finetunen, de akten opstellen en tekenen.

Een van mijn wensen was om een deel van mijn nalatenschap aan goede doelen te schenken. Niet zomaar goede doelen, maar organisaties die mij persoonlijk raken en waar ik een goed gevoel bij heb.

Wat zou je willen meegeven aan mensen die het nog voor zich uitschuiven?

Blijf je het uitstellen omdat je denkt “ik heb nog tijd genoeg” of omdat je het confronterend vindt? Dat is begrijpelijk, het is confronterend. Maar het geeft echt rust als je weet dat alles goed geregeld is. En je weet tenslotte nooit wat het leven brengt.